نــا گــفـــته هـا ...

طبیعت برای خودش خزون و بهار داره

همه ی ما توی خزون هستیم البته در رده ی اول... این دست خودمونه که توی خزونی که هستیم بمونیم یا به طرف بهار بریم...

دل ما مثل طبیعت می مونه. اون هم یه خزونی داره و یه بهار.

خزون دل ما گناه و بهار دل ما رهایی از گناه هست.

خدا اگر بخواد به بنده ی گناهکارش لطفی بکنه، اون رو متوجه اشتباهاتش می کنه. پس اگر زمانی دیدیم که پیش خودمون فکر می کنیم کار اشتباهی کردیم بدونیم که اون چیزی که ما رو متوجه این اشتباه می کنه خدای مهربونمونه که همیشه به فکر ماست. ولی اگر به ندایی که خدا بهمون میده توجه نکنیم و این بی توجهی ها ادامه پیدا کنه، به قول معروف مهر بی اعتنایی می خوره روی پیشونی هامون. و اگر بنده ای مهر بخورد دیگه خدا می ذاره تا توی گناه غوطه ور بشه و تا می تونه خودش رو غرق گناه کنه... و پس فردای قیامت وقتی می گیم ما اصلا حواسمون نبود ندا میاد که ما به تو اخطار دادیم، ولی این تو بودی که به ما توجه نکردی... پس تا دیر نشده بیایم و گوشمون رو تیز کنیم برای این که ندای خدا رو بشنویم.

خـــــــــــــــــــدایا گوشــــــــــــمان را شــــنوا کـــــــن ...

آمیـــــــن...